ให้ความรู้เกี่ยวกับโทรศัพท์

ปรากฎว่าความทรงจำของคุณนั้นเหมือนกับเกมโทรศัพท์มาก จากการศึกษาของ Northwestern Medicine ทุกครั้งที่คุณจำเหตุการณ์ในอดีตได้ เครือข่ายสมองของคุณจะเปลี่ยนไปในทางที่สามารถเปลี่ยนแปลงการระลึกถึงเหตุการณ์ในภายหลังได้ ดังนั้น ครั้งต่อไปที่คุณจำได้ คุณอาจจำเหตุการณ์เดิมไม่ได้ แต่จำสิ่งที่คุณจำได้ในครั้งก่อน การศึกษาทางตะวันตกเฉียงเหนือเป็นคนแรกที่แสดงให้เห็นสิ่งนี้ Donna Bridge นักวิจัยหลังปริญญาเอกจาก Northwestern University Feinberg School of Medicine และผู้เขียนนำรายงานผลการศึกษาซึ่งตีพิมพ์เมื่อเร็วๆ นี้ใน Journal of Neuroscience กล่าวว่า "ความทรงจำไม่ได้เป็นเพียงภาพที่เกิดจากการย้อนเวลากลับไปยังเหตุการณ์ดั้งเดิมเท่านั้น แต่อาจเป็นภาพที่บิดเบี้ยวไปบ้างเนื่องจากคุณจำได้ในครั้งก่อนๆ " "ความทรงจำของคุณเกี่ยวกับเหตุการณ์อาจแม่นยำน้อยลง แม้กระทั่งจุดที่ผิดพลาดโดยสิ้นเชิงในการดึงข้อมูลแต่ละครั้ง" Bridge ทำการวิจัยในขณะที่เธอเป็นนักศึกษาปริญญาเอกในห้องทดลองของ Ken Paller ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาที่ Northwestern ใน Weinberg College of Arts and Sciences การค้นพบนี้มีความหมายต่อพยานที่ให้ปากคำในการพิจารณาคดีอาญา Bridge กล่าว “พยานอาจจำบางสิ่งได้ค่อนข้างแม่นยำในครั้งแรก เพราะความทรงจำของเขาไม่ได้ผิดเพี้ยนไปขนาดนั้น” เธอกล่าว "หลังจากนั้นก็ตกต่ำลงเรื่อยๆ" รายงานการศึกษาที่เผยแพร่เกี่ยวกับงานของ Bridge ซึ่งมีผู้เข้าร่วม 12 คน โทรศัพท์ แต่เธอได้ทำการศึกษาหลายรูปแบบโดยมีผู้เข้าร่วมทั้งหมด 70 คน "ทุกคนได้แสดงให้เห็นผลกระทบนี้" เธอกล่าว "มันใหญ่มากจริงๆ" “เมื่อมีคนบอกฉันว่าพวกเขาแน่ใจว่าพวกเขาจำสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน ฉันแค่หัวเราะ” บริดจ์กล่าว บริดจ์กล่าวว่าสาเหตุของการบิดเบือนคือข้อเท็จจริงที่ว่าความทรงจำของมนุษย์มีการปรับตัวอยู่เสมอ "ความทรงจำไม่คงที่" เธอตั้งข้อสังเกต "ถ้าคุณจำบางสิ่งในบริบทของสภาพแวดล้อมและเวลาใหม่ หรือถ้าคุณอยู่ในอารมณ์ที่แตกต่างออกไป ความทรงจำของคุณอาจรวมข้อมูลใหม่เข้าด้วยกัน" สำหรับการศึกษานี้ ผู้คนถูกขอให้จำตำแหน่งของวัตถุบนกริดในสามช่วงติดต่อกันเป็นเวลาสามวัน ในวันแรกระหว่างเซสชันสองชั่วโมง ผู้เข้าร่วมได้เรียนรู้ชุดของการเชื่อมโยงตำแหน่งวัตถุที่ไม่ซ้ำกัน 180 รายการบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ในวันถัดไปในเซสชันที่สอง ผู้เข้าร่วมจะได้รับการทดสอบการเรียกคืน ซึ่งพวกเขาดูชุดย่อยของวัตถุเหล่านั้นทีละรายการในตำแหน่งศูนย์กลางบนกริด และถูกขอให้ย้ายวัตถุเหล่านั้นไปยังตำแหน่งเดิม จากนั้นในวันต่อมาในช่วงที่สาม ผู้เข้าร่วมกลับมาเพื่อทดสอบการเรียกคืนครั้งสุดท้าย ผลลัพธ์แสดงความแม่นยำในการเรียกคืนที่ดีขึ้นในการทดสอบขั้นสุดท้ายสำหรับวัตถุที่ได้รับการทดสอบในวันที่สอง เมื่อเทียบกับวัตถุที่ไม่ได้ทดสอบในวันที่สอง อย่างไรก็ตาม ผู้คนไม่เคยนึกถึงสถานที่ที่ถูกต้อง ที่สำคัญที่สุด ในเซสชันที่สาม พวกเขามักจะวางวัตถุใกล้กับตำแหน่งที่ไม่ถูกต้องที่พวกเขาจำได้ในช่วงวันที่สองมากกว่าตำแหน่งที่ถูกต้องจากวันแรก "ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าการจดจำตำแหน่งของวัตถุที่ไม่ถูกต้องในวันที่สองส่งผลต่อวิธีที่ผู้คนจดจำตำแหน่งของวัตถุในวันที่สาม" Bridge อธิบาย "การดึงหน่วยความจำไม่ได้เป็นเพียงการเสริมความสัมพันธ์เดิมเท่านั้น แต่เป็นการดัดแปลงที่จัดเก็บหน่วยความจำเพื่อเสริมตำแหน่งที่ถูกเรียกคืนในเซสชั่นที่สอง" การค้นพบของบริดจ์ยังได้รับการสนับสนุนเมื่อเธอวัดสัญญาณประสาทของผู้เข้าร่วม ซึ่งเป็นกิจกรรมทางไฟฟ้าของสมอง ในช่วงเซสชั่นที่สอง เธอต้องการดูว่าสัญญาณประสาทในช่วงเซสชันที่สองทำนายอะไรเกี่ยวกับวิธีที่ผู้คนจำตำแหน่งของวัตถุในช่วงเซสชันที่สามได้หรือไม่