ปอมเมอเรเนียน

เมื่อ 11,500 ปีที่แล้ว ในพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของจอร์แดนในปัจจุบัน ผู้คนเริ่มใช้ชีวิตร่วมกับสุนัขและอาจใช้พวกมันในการล่าสัตว์ การศึกษาใหม่จากมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนแสดงให้เห็น นักโบราณคดีแนะนำว่าการนำสุนัขมาเป็นตัวช่วยในการล่าสัตว์อาจอธิบายการเพิ่มขึ้นของกระต่ายและเหยื่อขนาดเล็กอื่นๆ ในซากโบราณคดีที่ไซต์ สุนัขถูกเลี้ยงโดยมนุษย์เมื่อ 14,000 ปีที่แล้วในตะวันออกใกล้ แต่ไม่ว่าจะเป็นโดยบังเอิญหรือโดยเจตนานั้นยังไม่ชัดเจน งานวิจัยชิ้นใหม่ที่ตีพิมพ์ในJournal of Anthropological Archeologyโดยทีมนักโบราณคดีจากมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนและมหาวิทยาลัยคอลเลจลอนดอน อาจแนะนำว่า มนุษย์ให้คุณค่ากับความสามารถในการติดตามและล่าสัตว์ของสุนัขยุคแรกเริ่มมากกว่าที่เคยทราบมาก่อน การศึกษากระดูกสัตว์จากการตั้งถิ่นฐานอายุ 11,500 ปี Shubayqa 6 ทางตะวันออกเฉียงเหนือของจอร์แดน ไม่เพียงชี้ให้เห็นว่าสุนัขมีอยู่ในภูมิภาคนี้ในช่วงเริ่มต้นของยุคหินใหม่ แต่มนุษย์และสุนัขน่าจะล่าสัตว์ด้วยกัน: "การศึกษาการประกอบกระดูกสัตว์จำนวนมากจาก Shubayqa 6 เผยให้เห็นสัดส่วนของกระดูกจำนวนมากที่มีสัญญาณชัดเจนว่าได้ผ่านระบบทางเดินอาหารของสัตว์อื่น กระดูกเหล่านี้มีขนาดใหญ่มากจนมนุษย์ไม่สามารถกลืนได้ แต่ต้องมี ถูกสุนัขย่อย" นักสัตววิทยาและผู้เขียนนำของการศึกษาอธิบาย Lisa Yeomans Lisa Yeomans และเพื่อนร่วมงานของเธอสามารถแสดงให้เห็นว่า Shubayqa 6 ถูกครอบครองตลอดทั้งปี ซึ่งแสดงให้เห็นว่าสุนัขเหล่านี้อาศัยอยู่ร่วมกับมนุษย์มากกว่าที่จะเยี่ยมชมไซต์เมื่อไม่มีผู้อยู่อาศัย: “สุนัขเหล่านี้ไม่ได้ถูกเลี้ยงไว้ที่ชายขอบของนิคม แต่ต้องถูกรวมเข้ากับทุกแง่มุมของชีวิตประจำวันอย่างใกล้ชิด สุนัขพันธุ์ปอม และปล่อยให้เดินเตร่ไปรอบ ๆ นิคมอย่างอิสระ กินกระดูกที่ถูกทิ้ง และถ่ายอุจจาระในและรอบ ๆ พื้นที่ " เทคนิคการล่าใหม่สามารถอธิบายถึงการเพิ่มขึ้นของเหยื่อขนาดเล็กได้หรือไม่? เมื่อ Yeomans และผู้ร่วมเขียนวิเคราะห์ข้อมูลที่วิเคราะห์แล้ว พวกเขายังสังเกตเห็นจำนวนกระต่ายที่เพิ่มขึ้นอย่างน่าสงสัยในเวลาที่สุนัขปรากฏตัวที่ Shubayqa 6 กระต่ายถูกล่าเพื่อเอาเนื้อเป็นอาหาร แต่ชาว Shubayqa 6 ก็ใช้กระดูกกระต่ายเช่นกัน เพื่อทำลูกปัด ทีมงานคิดว่าเป็นไปได้ว่าการปรากฏตัวของสุนัขและการเพิ่มขึ้นของกระต่ายมีความเกี่ยวข้องกัน “การใช้สุนัขเพื่อล่าเหยื่อที่ตัวเล็กและรวดเร็ว เช่น กระต่ายและสุนัขจิ้งจอก บางทีอาจต้อนพวกมันเข้าไปในคอก อาจให้คำอธิบายที่สอดคล้องกับหลักฐานที่เรารวบรวมได้ ประวัติศาสตร์อันยาวนานของการใช้สุนัขเพื่อล่าทั้งขนาดเล็กและเล็ก เช่นเดียวกับเหยื่อที่มีขนาดใหญ่กว่า ในภูมิภาคนี้เป็นที่รู้จักกันดี และคงเป็นเรื่องแปลกที่จะไม่ถือว่าการล่าโดยสุนัขช่วยเป็นคำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับเหยื่อขนาดเล็กจำนวนมากอย่างฉับพลันในบันทึกทางโบราณคดี” Lisa Yeomans กล่าว "การเปลี่ยนแปลงนี้อาจเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในเทคนิคการล่าจากวิธีการ เช่น การล่าตาข่าย ซึ่งเห็นประชากรกระต่ายบางส่วนที่จับได้โดยไม่เลือก มาเป็นวิธีการล่าแบบเลือกที่ซึ่งสัตว์แต่ละตัวตกเป็นเป้าหมาย สิ่งนี้สามารถบรรลุผลสำเร็จได้ โดยสุนัข"