ชัยชนะของทีม Stanford ในการแข่งรถหุ่นยนต์ได้เงินรางวัล 2 ล้านเหรียญ

“สิ่งที่เป็นไปไม่ได้นั้นสำเร็จแล้ว” หัวหน้าทีม SebastianThrun รองศาสตราจารย์ด้านวิทยาการคอมพิวเตอร์และผู้อำนวยการของ Stanford Artificial Intelligence Laboratory กล่าว เพียงแค่จบหลักสูตร Stanley และรถอีกสี่คันก็แสดงให้เห็นว่าเครื่องจักรสามารถสร้างให้ขับเคลื่อนได้อย่างปลอดภัยและรวดเร็วบนภูมิประเทศที่ขรุขระโดยไม่ต้องอาศัยความช่วยเหลือจากมนุษย์ Stanley ได้รับรางวัลและเกียรติยศในการแข่งขันที่สนับสนุนโดยสำนักงานโครงการวิจัยขั้นสูงกลาโหม (DARPA) เนื่องจาก Volkswagen Touareg ที่ดัดแปลงแล้วสามารถผ่านเส้นทางออฟโรดที่สมบุกสมบันได้ด้วยเวลาที่รวดเร็วที่สุด 6:53:58 น. มีเพียงรถอีกสี่คันจาก 23 คันในการต่อสู้เท่านั้นที่สามารถจัดการให้เสร็จได้ รถสองคันจาก Carnegie Mellon University ตามหลัง Stanley ด้วยเวลา 7:04:50 น. และ 7:14:00 น. ในชัยชนะอันน่าเจ็บปวด ทีมจากเมืองเมเทรี รัฐลา เสร็จสิ้นในเวลา 7:30:16 น. สมาชิกในทีมบางคนสูญเสียบ้านไปกับพายุเฮอริเคนแคทรีนา และทั้งทีมก็สูญเสียเวลาฝึกซ้อมอันมีค่าไปเพราะพายุ พาหนะคันสุดท้ายที่เสร็จสิ้น—รถสีเหลืองขนาดใหญ่ของรถบรรทุกทหารชื่อ Terramax—ไม่ได้ดำเนินการจนถึงเช้าวันที่ 9 ตุลาคม เจ้าหน้าที่ DARPA บังคับให้รถหยุดชั่วคราวซ้ำแล้วซ้ำเล่าในระหว่างการวิ่ง และในที่สุดก็ค้างคืน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการสลายตัวของมนุษย์ ขับเคลื่อน "เชส" ยานพาหนะ เนื่องจากความล่าช้าในชั่วข้ามคืน ในที่สุด DARPA ก็ไม่สามารถให้เวลาอย่างเป็นทางการสำหรับผู้เข้าร่วมทั้งหมดและประกาศผู้ชนะของ Stanley ได้จนกว่าจะผ่านไปเกือบ 24 ชั่วโมงหลังจากข้ามเส้นชัย ตื่นเต้นกับการแสดงของ Stanley สมาชิกในทีมของ Stanford ไม่รู้สึกเบื่อหน่ายกับการต้องรอ นอกเหนือจากคณาจารย์ นักศึกษา และเจ้าหน้าที่ของ Stanford จาก School of Engineering หลายสิบคนแล้ว ทีมงานยังรวมถึงวิศวกรจำนวนมากจากผู้สนับสนุน Volkswagen จาก Electronics Research Lab ของอเมริกา ผู้สนับสนุนรายสำคัญอื่นๆ ได้แก่ บริษัทร่วมทุน Palo Alto MDV—Mohr Davidow Ventures ผู้ผลิตเครื่องดื่มชูกำลัง Red Bull และ Android สตาร์ทอัพด้านเทคโนโลยี ความตื่นเต้นของการแข่งขัน โดยไม่ทราบว่าเป็นผู้ชนะโดยรวมหรือไม่ ทีม Stanford ในวันเสาร์ยังคงมีความสุขเป็นพิเศษที่ได้เป็นคนแรกที่ฉลองการจบหลักสูตร และกลุ่มก็ได้ประโยชน์อย่างเต็มที่ สแตนลีย์แล่นข้ามเส้นชัยในช่วงบ่าย ขณะที่ผู้อำนวยการ DARPAD Tony Tether โบกธงตาหมากรุก ทีมงานและอัฒจรรย์ที่เต็มไปด้วยฝูงชนก็ส่งเสียงคำราม สมาชิกในทีมเทกระป๋องกระทิงแดงขนาดมหึมา 2 กระป๋องที่บรรจุน้ำแข็งไว้เหนือศีรษะของ Thrun และหลังจากนั้นไม่นาน Thrun และนักวิจัยหลังปริญญาเอก Mike Montemerlo ก็ถูกยกขึ้นให้สูงขึ้นด้วยความตื่นเต้นและความโล่งใจที่อดหลับอดนอนไม่ได้ และขี่ไหล่ของเพื่อนร่วมทีม “เรามีวันที่ดี” Thrun พูดอย่างสนุกสนานหลังจากกลุ่มคนสื่อที่เกาะอยู่บนชานชาลาใกล้เคียงกดดันให้เขาพูดอะไรบางอย่าง พูดสั้น ๆ ได้ว่า เขากระดกอยู่ในฝูงผู้สัมภาษณ์ โดยมีไมโครโฟนบูมเลือน ๆ ลอยอยู่เหนือหัวเหมือนฝูงกระรอกบิน Stanley เป็นรถคันที่สองที่ออกจากเส้นสตาร์ท ห้านาทีหลังจาก H1ghlander Hummer ของมหาวิทยาลัย Carnegie Mellon และห้านาทีก่อนที่ Sandstorm จะเข้ามหาวิทยาลัยคันที่สอง พายุทรายเป็นหุ่นยนต์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในการแข่งขัน Grand Challenge ครั้งแรกเมื่อปีที่แล้ว เมื่อมันเดินทางน้อยกว่า 8 ไมล์จากเส้นทาง รถ 170 ไมล์ สำหรับการแข่งขันส่วนใหญ่ Stanley ไล่ตาม H1ghlander สีแดงอุ้ยอ้ายของ CMU จนกระทั่งเลยเครื่องหมาย 100 ไมล์ไปแล้ว เมื่อ Stanley แซงหน้า Hummer ที่ล้าหลัง ด้วยการลบการเริ่มต้นของ CMU สแตนลีย์กระโดดเข้าสู่สถานะนักวิ่งแนวหน้า หลังจากนั้นไม่นาน Stanley ก็สร้างความประทับใจให้กับฝูงชนอีกครั้งเมื่อมุ่งหน้าไปยัง Beer Bottle Pass ซึ่งเป็นเส้นทางผ่านภูเขาที่คดเคี้ยวและลมแรง มีทางเลี้ยวหักศอกและหน้าผาที่แหลมคมตลอดด้านหนึ่งของถนน ผ่านฟีดวิดีโอสดของ aDARPA จากทางเข้าไปยังทางผ่าน ผู้ชมสามารถเห็น Stanley ขับผ่านเข้ามาในมุมมอง เลี้ยวโค้งอย่างราบรื่น ราวกับว่า therobot ไม่เพียงมีปัญญาประดิษฐ์เท่านั้น แต่ยังมีความมั่นใจอย่างแท้จริงอีกด้วย สมองฉลาด ร่างกายแข็งแรง Stanley ฉลาดขึ้นด้วยการเรียนรู้ในช่วงเวลานับไม่ถ้วนของการทดสอบทะเลทรายในช่วงหลายเดือนที่นำไปสู่การแข่งขัน ด้วยเซ็นเซอร์ที่หลากหลายและซอฟต์แวร์ที่เขียนขึ้นเองจำนวนมากรวมถึงอัลกอริทึมการเรียนรู้ของเครื่อง Stanley ฉลาดขึ้นด้วยการฝึกฝน ในที่สุดมันก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในการค้นหาเส้นทาง ตรวจจับสิ่งกีดขวางและหลีกเลี่ยงสิ่งกีดขวางในขณะที่อยู่ในเส้นทาง การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีนี้อาจมีตั้งแต่การพัฒนายานพาหนะภาคพื้นดินไร้คนขับสำหรับภารกิจทางทหารที่อันตราย ไปจนถึงระบบช่วยเหลือคนขับที่ทำให้ผู้ขับขี่พลเรือน ผู้โดยสาร และผู้เดินเท้าปลอดภัย อย่างไรก็ตามแอปพลิเคชันเหล่านั้นจะต้องรอ หลังจากการพัฒนาอย่างเหน็ดเหนื่อยเป็นเวลา 18 เดือน จบลงด้วยการตื่นตี 4 เพื่อเริ่มการแข่งขันในวันเสาร์ Thrun กล่าวว่า "ความท้าทายต่อไปคือการนอน"