กัดนี้! ห้องเลี้ยงยุง ใช้ผิวหนังปลอม เลือดจริง

วิศวกรชีวภาพของมหาวิทยาลัยไรซ์ได้ร่วมมือกับผู้เชี่ยวชาญด้านเวชศาสตร์เขตร้อนจากมหาวิทยาลัยทูเลนเพื่อศึกษาพฤติกรรมการหาอาหารของยุง การกัดของแมลงสามารถแพร่กระจายโรคต่างๆ เช่น มาลาเรีย ไข้เลือดออก และไข้เหลือง แต่การทดลองเพื่อตรวจสอบพฤติกรรมของพวกมันอาจกินเงินงบประมาณของห้องปฏิบัติการไปมาก "การทดลองยุงจำนวนมากยังคงอาศัยอาสาสมัครที่เป็นมนุษย์และสัตว์ทดลอง" เควิน แจนสัน นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาด้านวิศวกรรมชีวภาพของไรซ์และผู้ร่วมเขียนงานวิจัยเกี่ยวกับงานวิจัยที่ตีพิมพ์ในสัปดาห์นี้ใน Frontiers in Bioengineering and Biotechnologyกล่าว การทดสอบแบบสดอาจมีราคาแพง และ Janson กล่าวว่า "ข้อมูลอาจใช้เวลาหลายชั่วโมงในการประมวลผล" ดังนั้นเขาและผู้เขียนร่วมจึงพบวิธีที่จะทำให้การรวบรวมและประมวลผลข้อมูลนั้นเป็นไปโดยอัตโนมัติโดยใช้กล้องราคาไม่แพงและซอฟต์แวร์การเรียนรู้ของเครื่อง เพื่อลดความจำเป็นในการใช้อาสาสมัครที่ยังมีชีวิตอยู่ ระบบของพวกเขาจึงใช้แผ่นแปะผิวหนังสังเคราะห์ที่ทำด้วยเครื่องพิมพ์ 3 มิติ ไฮโดรเจลคล้ายเจลาตินแต่ละแผ่นมาพร้อมกับทางเดินเล็ก ๆ ที่สามารถเติมเลือดที่ไหลได้ เพื่อสร้างความโดดเด่นให้กับ ผิว ทีมของไรซ์ ซึ่งรวมถึงแจนสันและปริญญาเอกของเขา ที่ปรึกษา Omid Veiseh ใช้เทคนิคการพิมพ์ทางชีวภาพที่บุกเบิกในห้องทดลองของอดีตศาสตราจารย์ Jordan Miller ของ Rice สำหรับการทดสอบการให้อาหาร สามารถใส่ไฮโดรเจลได้มากถึงหกตัวในกล่องพลาสติกใสที่มีขนาดเท่ากับลูกวอลเลย์บอล ห้องต่างๆ ล้อมรอบด้วยกล้องที่เล็งไปที่แผ่นไฮโดรเจลที่ผสมเลือด มีการวางยุงไว้ในห้อง และกล้องจะบันทึกความถี่ที่แมลงเข้ามาในพื้นที่แต่ละแห่ง พวกมันอยู่ได้นานแค่ไหน พวกมันกัดหรือไม่ พวกมันกินอาหารนานแค่ไหน และอื่นๆ ในทำนองเดียวกัน